ры́савы гл. рыс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́савы ры́савая ры́савае ры́савыя
Р. ры́савага ры́савай
ры́савае		 ры́савага ры́савых
Д. ры́саваму ры́савай ры́саваму ры́савым
В. ры́савы (неадуш.)
ры́савага (адуш.)		 ры́савую ры́савае ры́савыя (неадуш.)
ры́савых (адуш.)
Т. ры́савым ры́савай
ры́саваю		 ры́савым ры́савымі
М. ры́савым ры́савай ры́савым ры́савых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ры́савы ри́совый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рысу. Рысавае поле. // Прыгатаваны з рысу. Рысавы суп. Рысавая мука. Рысавая каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыс, -у, м.

Злак з белым прадаўгаватым зернем, якое скарыстоўваецца ў ежу, а таксама яго зерне.

Плантацыі рысу.

Піражкі з рысам.

|| прым. ры́савы, -ая, -ае.

Р. суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ри́совый ры́савы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Вадкасць, насычаная варам таго, што ў ёй варылася.

Рысавы а.

|| прым. адварны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адва́р, ‑у, м.

Вадкасць з наварам таго, што ў ёй варылася. Рысавы адвар. Адвар з фруктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крухма́л, ‑у, м.

1. Вуглявод асобага саставу, які ўтвараецца ў зялёных частках большасці раслін і адкладваецца ў клубнях, насенні, лісці ў выглядзе зярнят.

2. Белы парашок без смакавых якасцей, які атрымліваецца з некаторых раслін (прымяняецца ў харчовай, хімічнай і тэкстыльнай прамысловасці). Бульбяны крухмал. Рысавы крухмал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)