рысаво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рысаво́дчы рысаво́дчая рысаво́дчае рысаво́дчыя
Р. рысаво́дчага рысаво́дчай
рысаво́дчае
рысаво́дчага рысаво́дчых
Д. рысаво́дчаму рысаво́дчай рысаво́дчаму рысаво́дчым
В. рысаво́дчы (неадуш.)
рысаво́дчага (адуш.)
рысаво́дчую рысаво́дчае рысаво́дчыя (неадуш.)
рысаво́дчых (адуш.)
Т. рысаво́дчым рысаво́дчай
рысаво́дчаю
рысаво́дчым рысаво́дчымі
М. рысаво́дчым рысаво́дчай рысаво́дчым рысаво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рысаво́дчы рисово́дческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рысаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рысаводства. Рысаводчая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысаво́дства, -а, н.

Развядзенне рысу як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. рысаво́дчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рисово́дческий рысаво́дчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)