рысава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рысава́нне
Р. рысава́ння
Д. рысава́нню
В. рысава́нне
Т. рысава́ннем
М. рысава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рысава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для рысавання. Рысавальная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́шкуль, ‑я, м.

Вугальны аловак, палачка драўнянага вугалю для рысавання, устаўленая ў рэйсфедэр.

[Ад ням. Reißkohle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малява́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які служыць для размалёўвання. Малявальны трафарэт.

2. Прызначаны для рысавання. Малявальныя алоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)