рызі́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рызі́нкавы рызі́нкавая рызі́нкавае рызі́нкавыя
Р. рызі́нкавага рызі́нкавай
рызі́нкавае		 рызі́нкавага рызі́нкавых
Д. рызі́нкаваму рызі́нкавай рызі́нкаваму рызі́нкавым
В. рызі́нкавы (неадуш.)
рызі́нкавага (адуш.)		 рызі́нкавую рызі́нкавае рызі́нкавыя (неадуш.)
рызі́нкавых (адуш.)
Т. рызі́нкавым рызі́нкавай
рызі́нкаваю		 рызі́нкавым рызі́нкавымі
М. рызі́нкавым рызі́нкавай рызі́нкавым рызі́нкавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рызі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

1. Невялікі кавалачак рызіны, якім сціраюць напісанае; сцірка.

2. Ніткі з рызіны, а таксама шнур, тасьма з рызінавых нітак.

3. Спецыяльны від вязання, які мае ўласцівасць расцягвацца.

Вязаць рызінкай.

|| прым. рызі́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)