ры́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ры́зны |
ры́зная |
ры́знае |
ры́зныя |
| Р. |
ры́знага |
ры́знай
ры́знае |
ры́знага |
ры́зных |
| Д. |
ры́знаму |
ры́знай |
ры́знаму |
ры́зным |
| В. |
ры́зны |
ры́зную |
ры́знае |
ры́зныя |
| Т. |
ры́зным |
ры́знай
ры́знаю |
ры́зным |
ры́знымі |
| М. |
ры́зным |
ры́знай |
ры́зным |
ры́зных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ры́за, -ы, мн. -ы, рыз, ж.
1. Адзенне, якое надзявае святар пры набажэнстве.
Пазалочаная р.
2. Фігурная металічная накладка на абразах, якая пакідае адкрытымі толькі твар і рукі святога.
|| прым. ры́зны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)