ры́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ры́бны |
ры́бная |
ры́бнае |
ры́бныя |
| Р. |
ры́бнага |
ры́бнай ры́бнае |
ры́бнага |
ры́бных |
| Д. |
ры́бнаму |
ры́бнай |
ры́бнаму |
ры́бным |
| В. |
ры́бны (неадуш.) ры́бнага (адуш.) |
ры́бную |
ры́бнае |
ры́бныя (неадуш.) ры́бных (адуш.) |
| Т. |
ры́бным |
ры́бнай ры́бнаю |
ры́бным |
ры́бнымі |
| М. |
ры́бным |
ры́бнай |
ры́бным |
ры́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
азёрна-ры́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
азёрна-ры́бны |
азёрна-ры́бная |
азёрна-ры́бнае |
азёрна-ры́бныя |
| Р. |
азёрна-ры́бнага |
азёрна-ры́бнай азёрна-ры́бнае |
азёрна-ры́бнага |
азёрна-ры́бных |
| Д. |
азёрна-ры́бнаму |
азёрна-ры́бнай |
азёрна-ры́бнаму |
азёрна-ры́бным |
| В. |
азёрна-ры́бны (неадуш.) азёрна-ры́бнага (адуш.) |
азёрна-ры́бную |
азёрна-ры́бнае |
азёрна-ры́бныя (неадуш.) азёрна-ры́бных (адуш.) |
| Т. |
азёрна-ры́бным |
азёрна-ры́бнай азёрна-ры́бнаю |
азёрна-ры́бным |
азёрна-ры́бнымі |
| М. |
азёрна-ры́бным |
азёрна-ры́бнай |
азёрна-ры́бным |
азёрна-ры́бных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рыбапраду́кты, ‑аў; адз. рыбапрадукт, ‑у, М ‑кце, м.
Рыбныя прадукты. Вытворчасць рыбапрадуктаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мо́лодь ж., собир. маля́ўкі, -ля́вак;
ры́бная мо́лодь ры́бныя маля́ўкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ры́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рыбы, уласцівы ёй. Рыбныя запасы. Рыбны пах. // Звязаны са здабычай, продажам, купляй, развядзеннем, апрацоўкай і пад. рыбы. Рыбны рынак. Рыбная гаспадарка. Рыбная прамысловасць. // Прызначаны для рыбы. Рыбная тара. // Прыгатаваны з рыбы. Рыбны суп. Рыбныя катлеты.
2. Багаты рыбай. Рыбнае возера. Рыбнае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
катле́та, -ы, ДМ -ле́це, мн. -ы, -ле́т, ж.
Засмажаны кусок мяса з рабрынкай (адбіўная катлета) або кулінарны выраб авальнай ці круглай формы з рыбнага, мяснога фаршу, кашы і г.д.
Катлеты з цяляціны.
Рыбныя катлеты.
|| памянш. катле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
|| прым. катле́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падно́с, ‑у і ‑а, м.
1. ‑у. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паднесці.
2. ‑а. Плоскі металічны, пластмасавы і пад. посуд, на якім пераносяць ежу. На падносе.. [Ніна] прынесла дзве бутэлькі віна, рыбныя кансервы, яблыкі. Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́ба, -ы, мн. -ы, рыб, ж.
1. Вадзяная пазваночная жывёліна з канечнасцямі ў выглядзе плаўнікоў, якая дыхае жабрамі.
Касцявыя рыбы.
Драпежная р.
Рачная, марская р.
Біцца як р. аб лёд (пакутліва шукаць выйсце з цяжкага становішча; разм.). Адчуваць сябе дзе-н. як р. ў вадзе (натуральна, проста, добра; разм.). У каламутнай вадзе рыбу лавіць (перан.: мець выгаду, карыстаючыся няяснасцю абставін; разм., неадабр.).
2. Частка тушы (тушкі) такой жывёліны, якая ўжыв. ў ежу.
Смажаная, вэнджаная, салёная р.
Р. пад марынадам.
|| памянш. ры́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж. (ласкавы зварот да жанчыны, дзіцяці; разм.).
|| прым. ры́бны, -ая, -ае і ры́бін, -а (да 1 знач.).
Рыбная лоўля.
Рыбная прамысловасць.
Рыбныя катлеты.
Рыбны дзень (у які гатуюцца рыбныя, а не мясныя стравы). Рыбіна луска.
Рыбін тлушч (вадкі тлушч з печані трасковых рыб).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кансе́рвы, ‑аў; адз. няма.
1. Прадукты харчавання, спецыяльна апрацаваныя (шляхам варкі, салення, стэрылізацыі) і расфасаваныя ў герметычную тару для доўгатэрміновага захоўвання. Рыбныя кансервы. Малочныя кансервы.
2. Спец. Акуляры, якія служаць для аховы вачэй ад яркага святла, пылу і інш.
[Фр. conserves.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сала́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.
1. Аднагадовая агародная расліна сямейства складанакветных, лісты якой сырымі ўжываюцца ў ежу. [Гануля] ішла з гарода і несла ў кошыку маладзенькую радыску, салату і яшчэ кволае пер’е цыбулі. Чарнышэвіч.
2. Страва з лісцяў гэтай расліны з воцатам, смятанай і пад.
3. Халодная страва з нарэзанай кавалачкамі сырой або варанай гародніны, часам рыбы, мяса і пад., палітых якім‑н. соусам. Салата з памідораў. □ Раней ставяцца халодныя закускі — ікра, рыбныя вырабы, розныя салаты, вяндліна і іншае. «Звязда». // Усякая агароднінная прыправа да мясной стравы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)