рыба́ліць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рыба́лю |
рыба́лім |
| 2-я ас. |
рыба́ліш |
рыба́ліце |
| 3-я ас. |
рыба́ліць |
рыба́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
рыба́ліў |
рыба́лілі |
| ж. |
рыба́ліла |
| н. |
рыба́ліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
рыба́ль |
рыба́льце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
рыба́лячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рыба́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.
Разм. Тое, што і рыбачыць. Калі праз пяць мінут сабраліся рыбаліць, Яраш спытаў сына: — Тарас, ідзеш з намі? Шамякін. Мы праязджалі там мінулай восенню, калі Віктараў бацька вёз, нас рыбаліць на Турэц. Савіцкі. Любяць рыбаліць і многія таварышы Зубава. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рыба́ліць ’рыбачыць’ (Ян.; рэч., Нар. сл.). Ад рыба́лка (гл.), прычым л быў успрыняты як каранёвы зычны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)