рыбаво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рыбаво́дны рыбаво́дная рыбаво́днае рыбаво́дныя
Р. рыбаво́днага рыбаво́днай
рыбаво́днае		 рыбаво́днага рыбаво́дных
Д. рыбаво́днаму рыбаво́днай рыбаво́днаму рыбаво́дным
В. рыбаво́дны (неадуш.)
рыбаво́днага (адуш.)		 рыбаво́дную рыбаво́днае рыбаво́дныя (неадуш.)
рыбаво́дных (адуш.)
Т. рыбаво́дным рыбаво́днай
рыбаво́днаю		 рыбаво́дным рыбаво́днымі
М. рыбаво́дным рыбаво́днай рыбаво́дным рыбаво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыбаво́дны рыбово́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыбаво́дны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для штучнага развядзення рыбы. Рыбаводная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбаво́дства, -а, н.

Развядзенне рыб у вадаёмах як галіна народнай гаспадаркі, гаспадарчай дзейнасці.

|| прым. рыбаво́дчы, -ая, -ае і рыбаво́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыбово́дный рыбаво́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́д¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Прамысловае прадпрыемства, звычайна буйное.

Трактарны з.

Цукровы з.

2. Прадпрыемства для развядзення жывёл.

Конны з.

Рыбаводны з.

|| прым. заво́дскі, -ая, -ае і заво́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Про́вад 1 ’правадыр, камандзір’ (Шн.). Нулявы дэрыват ад право́дзіць; параўн. і ўкр. провідні́к ’праваднік, кіраўнік’, польск. przewodnik ’тс’, przewód ’важак’ (рыбаводны тэрмін).

Про́вад 2 ’дрот для перадачы электрычнага току’ (ТСБМ). Запазычанне або калька рус. про́вод у тым жа значэнні.

Про́вад 3, про́вады, про́воды ’пахаванне, хаўтуры’ (Нас., Касп.; лях., Сл. ПЗБ; ТС), ’радаўніца’ (Сцяшк. Сл.). Укр. про́від ’пахавальная працэсія’, рус. про́воды сярод іншых значэнняў ’пахаванне, хаўтуры; радаўніца’, чэш. provod ’другая нядзеля пасля Пасхі’. Этымалогія ідэнтычная провад 1; больш падрабязна гл. право́дная нядзеля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)