руче́й руча́й, -чая́ м.;
◊
пла́кать в три ручья́ пла́каць го́ркімі сляза́мі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раўчу́к, -ка́ м.
1. руче́й, ручеёк;
2. боро́здка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руча́й ’невялікі вадзяны паток’ (ТСБМ, ТС), руча́й, ручэ́й ’тс’ (Нас., Сл. ПЗБ, Бяльк.). Сюды ж ручаі́на ’невялікі ручай’ (ТСБМ), ст.-бел. ручавина ’невялікі ручай, раўчук’ (Ст.-бел. лексікон). Укр. руча́й ’ручай’, рус. руче́й ’тс’, польск. ruczaj ’тс’, чэш. паэтычнае ručej ’горная ручаіна, ручай’ (пры звычайным potok ’ручай’), славац. ručej, ručaj ’ручай’, в.-луж. ručej ’тс’, балг. ру́чей ’тс’. Стараж.-рус. ручаи (Аповесць мінулых гадоў), ручии, ручьи > ручей (Сразн., 3, 199–200). Прасл. *rečajь < *rukējь, дзе ‑ēj(ь) — суфікс (як у *lišajь, *obyčajь і інш.) і той жа корань, што ў прасл. *rykati/*ryčati ’рыкаць’. Параўн. славен. rukati (пра аленя) ’раўці ў час цечкі’; славац. ručať ’мычаць’, в.-луж. ryčeč ’рыкаць’ (Чарных, 2, 129) і асабліва балг. руча́ ’бурчаць, булькатаць’, ру́квам ’раптоўна пацячы’ < прасл. *ruk‑ (гл. БЕР, 6, 341, 357; Фасмер, 3, 524).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гаварлі́вы
1. говорли́вый, разгово́рчивый, словоохо́тливый;
2. перен. говорли́вый;
г. руча́й — говорли́вый руче́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гаманлі́вы
1. разг. говорли́вый, разгово́рчивый, словоохо́тливый;
2. перен. зво́нкий;
г. руча́й — зво́нкий руче́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поглу́бже сравн. ст.
1. нареч. (тро́хі) глыбе́й;
опуска́й поглу́бже апуска́й глыбе́й;
2. прил. (тро́хі) глыбе́йшы;
тот руче́й поглу́бже той руча́й глыбе́йшы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уцяка́ць I несов. втека́ть;
руча́й ~ка́е ў рэ́чку — руче́й втека́ет в ре́чку
уцяка́ць II несов.
1. убега́ть; удира́ть;
2. убега́ть;
3. (из ссылки, тюрьмы и т.п.) убега́ть, бежа́ть; уходи́ть;
1-3 см. уцячы́ II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кла́дка ж.
1. (действие) мурава́нне, -ння ср., кла́дка, -кі ж.;
2. (результат укладки кирпича, камня и т. п.) мур, род. му́ра м.; кла́дка, -кі ж.; муро́ўка, -кі ж.;
кирпи́чная кла́дка цагля́ны мур;
3. (яиц) нясе́нне, -ння ср., но́ска, -кі ж.;
4. (холощение) паклада́нне, -ння ср.;
5. обл. (доска, бревно через ручей) кла́дка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)