ручаё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ручаё́вы ручаё́вая ручаё́вае ручаё́выя
Р. ручаё́вага ручаё́вай
ручаё́вае		 ручаё́вага ручаё́вых
Д. ручаё́ваму ручаё́вай ручаё́ваму ручаё́вым
В. ручаё́вы (неадуш.)
ручаё́вага (адуш.)		 ручаё́вую ручаё́вае ручаё́выя (неадуш.)
ручаё́вых (адуш.)
Т. ручаё́вым ручаё́вай
ручаё́ваю		 ручаё́вым ручаё́вымі
М. ручаё́вым ручаё́вай ручаё́вым ручаё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ручаёвы ручьево́й, руче́йный;

~вая вада́ — ручьева́я (руче́йная) вода́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ручаёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ручая, уласцівы яму. Ручаёвая вада. Ручаёвы перазвон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руча́й, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Невялікі натуральны вадзяны паток, які цячэ струменем.

Горны р.

Бягуць вясеннія ручаі.

Ручаі слёз (перан.).

|| памянш. ручаёк, -чайка́, мн. -чайкі́, -чайко́ў, м.; прым. ручайко́вы, -ая, -ае.

|| прым. ручаёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руче́йный ручаёвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ручьево́й ручаёвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)