ручаёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ручая, уласцівы яму. Ручаёвая вада. Ручаёвы перазвон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ручаё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ручаё́вы ручаё́вая ручаё́вае ручаё́выя
Р. ручаё́вага ручаё́вай
ручаё́вае		 ручаё́вага ручаё́вых
Д. ручаё́ваму ручаё́вай ручаё́ваму ручаё́вым
В. ручаё́вы (неадуш.)
ручаё́вага (адуш.)		 ручаё́вую ручаё́вае ручаё́выя (неадуш.)
ручаё́вых (адуш.)
Т. ручаё́вым ручаё́вай
ручаё́ваю		 ручаё́вым ручаё́вымі
М. ручаё́вым ручаё́вай ручаё́вым ручаё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Пстронг, ж. р. пстронга ’ручаёвая фарэль, Šalmo trutta morpha fano (L.)’ (Інстр. 2, Жук., Жд.). З польск. pstrąg, pstrąga ’тс’ < pstry ’стракаты’; параўн. Брукнер, 445; Банькоўскі, 2, 958. Гл. таксама стронга ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)