руча́йнік
‘насякомае; два гаршкі, злучаныя паміж сабой адной ручкай’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| руча́йнік | ||
| руча́йніка | руча́йнікаў | |
| руча́йніку | руча́йнікам | |
| руча́йнік | ||
| руча́йнікам | руча́йнікамі | |
| руча́йніку | руча́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
руча́йнік
‘насякомае; два гаршкі, злучаныя паміж сабой адной ручкай’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| руча́йнік | ||
| руча́йніка | руча́йнікаў | |
| руча́йніку | руча́йнікам | |
| руча́йніка | руча́йнікаў | |
| руча́йнікам | руча́йнікамі | |
| руча́йніку | руча́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)