руча́йкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руча́йкавы руча́йкавая руча́йкавае руча́йкавыя
Р. руча́йкавага руча́йкавай
руча́йкавае		 руча́йкавага руча́йкавых
Д. руча́йкаваму руча́йкавай руча́йкаваму руча́йкавым
В. руча́йкавы руча́йкавую руча́йкавае руча́йкавыя
Т. руча́йкавым руча́йкавай
руча́йкаваю		 руча́йкавым руча́йкавымі
М. руча́йкавым руча́йкавай руча́йкавым руча́йкавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

руча́йка, -і, ДМ -а́нцы, мн. -і, -ча́нак, ж.

1. Верацяно з пражай.

Напрала дзве ручанкі.

2. Пучок валакна лёну або канапель.

Яе валасы нагадвалі ачэсаную ручанку лёну.

|| прым. руча́ечны, -ая, -ае і руча́йкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)