ру́тавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ру́тавыя
Р. ру́тавых
Д. ру́тавым
В. ру́тавыя
Т. ру́тавымі
М. ру́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́тавыя сущ., мн., бот. ру́товые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́тавы ру́тавая ру́тавае ру́тавыя
Р. ру́тавага ру́тавай
ру́тавае		 ру́тавага ру́тавых
Д. ру́таваму ру́тавай ру́таваму ру́тавым
В. ру́тавы (неадуш.)
ру́тавага (адуш.)		 ру́тавую ру́тавае ру́тавыя (неадуш.)
ру́тавых (адуш.)
Т. ру́тавым ру́тавай
ру́таваю		 ру́тавым ру́тавымі
М. ру́тавым ру́тавай ру́тавым ру́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́товые мн., сущ., бот. ру́тавыя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́тавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да руты; уласцівы руце. Рутавы ліст. Рутавы пах. // Зроблены, прыгатаваны з руты.

2. у знач. наз. ру́тавыя, ‑ых. Сямейства трапічных ці субтрапічных двухдольных раздзельнапялёсткавых раслін, у лісцях якіх змяшчаецца эфірнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)