русі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. русі́стка русі́сткі
Р. русі́сткі русі́стак
Д. русі́стцы русі́сткам
В. русі́стку русі́стак
Т. русі́сткай
русі́сткаю		 русі́сткамі
М. русі́стцы русі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

русі́стка ж. руси́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

русі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучоны — спецыяліст па русістыцы.

|| ж. русі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. русі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руси́стка русі́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)