русі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучоны — спецыяліст па русістыцы.

|| ж. русі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. русі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

русі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. русі́ст русі́сты
Р. русі́ста русі́стаў
Д. русі́сту русі́стам
В. русі́ста русі́стаў
Т. русі́стам русі́стамі
М. русі́сце русі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

русі́ст м. руси́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

русі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Вучоны, спецыяліст у галіне рускай філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руси́ст русі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)