русі́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
русі́н |
русі́ны |
| Р. |
русі́на |
русі́наў |
| Д. |
русі́ну |
русі́нам |
| В. |
русі́на |
русі́наў |
| Т. |
русі́нам |
русі́намі |
| М. |
русі́не |
русі́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Русіно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Русіно́ |
| Р. |
Русіна́ |
| Д. |
Русіну́ |
| В. |
Русіно́ |
| Т. |
Русіно́м |
| М. |
Русіне́ |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
русі́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да русіна, русінаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)