русі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. русі́н русі́ны
Р. русі́на русі́наў
Д. русі́ну русі́нам
В. русі́на русі́наў
Т. русі́нам русі́намі
М. русі́не русі́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Русіно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Русіно́
Р. Русіна́
Д. Русіну́
В. Русіно́
Т. Русіно́м
М. Русіне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

русі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да русіна, русінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)