руся́вы, -ая, -ае (разм.).

Блізкі да русага, светла-русы, са светла-русымі валасамі.

Русявыя косы.

Р. хлопец.

|| наз. руся́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руся́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руся́вы руся́вая руся́вае руся́выя
Р. руся́вага руся́вай
руся́вае		 руся́вага руся́вых
Д. руся́ваму руся́вай руся́ваму руся́вым
В. руся́вы (неадуш.)
руся́вага (адуш.)		 руся́вую руся́вае руся́выя (неадуш.)
руся́вых (адуш.)
Т. руся́вым руся́вай
руся́ваю		 руся́вым руся́вымі
М. руся́вым руся́вай руся́вым руся́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

руся́вы све́тло-ру́сый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руся́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Блізкі да русага, светла-русы (пра валасы). Была .. [Лена] даволі прыгожая, з карымі вачамі, з доўгімі русявымі косамі, якія ў тыя гады былі модныя. Дубоўка. На галаве [Сюзаны] пушыстая вязаная хустка, з-пад якой выбіваецца пасмачка русявых валасоў. Навуменка. // Які мае такія валасы. Чалавеку гадоў было на выгляд за трыццаць. Такі сабе русявы.. мужчынка, даўно няголены. Брыль. — А ты тутэйшы? — увязаўся ў гаворку русявы чырвонаармеец. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руса́вы, -ая, -ае.

Тое, што і русявы.

|| наз. руса́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руса́вы, см. руся́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руса́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і русявы. Быў Міхась Калачынскі тады танклявы, русавы, яснавокі і нават трошкі сарамлівы, ціхі, звычайны вясковы хлопец. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніштава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Досыць добры, нядрэнны. Чалавеку гадоў было на выгляд за трыццаць. Такі сабе русявы, ніштаваты мужчынка. Брыль. Я пайшоў у прамтаварны магазін, купіў ніштаваты гарнітур, туфлі. Лупсякоў.

2. Значны, немалы (па велічыні, колькасці). Ніштаватая сума грошай. □ Нам часцей пачалі пападацца ніштаватыя шчупачкі. Хведаровіч. У нашых скураных торбачках ёсць дабраваты кусок сала і ніштаваты акраец хлеба. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)