русто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. русто́ўка
Р. русто́ўкі
Д. русто́ўцы
В. русто́ўку
Т. русто́ўкай
русто́ўкаю
М. русто́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

русто́ўка ж., архит. русто́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

русто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. руставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русто́вка русто́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)