русава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. русава́ты русава́тая русава́тае русава́тыя
Р. русава́тага русава́тай
русава́тае		 русава́тага русава́тых
Д. русава́таму русава́тай русава́таму русава́тым
В. русава́ты (неадуш.)
русава́тага (адуш.)		 русава́тую русава́тае русава́тыя (неадуш.)
русава́тых (адуш.)
Т. русава́тым русава́тай
русава́таю		 русава́тым русава́тымі
М. русава́тым русава́тай русава́тым русава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

русава́ты русова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

русава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі, злёгку русы. Русаватая дзяўчына. Русаватыя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)