ру́парны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́парны ру́парная ру́парнае ру́парныя
Р. ру́парнага ру́парнай
ру́парнае		 ру́парнага ру́парных
Д. ру́парнаму ру́парнай ру́парнаму ру́парным
В. ру́парны (неадуш.)
ру́парнага (адуш.)		 ру́парную ру́парнае ру́парныя (неадуш.)
ру́парных (адуш.)
Т. ру́парным ру́парнай
ру́парнаю		 ру́парным ру́парнымі
М. ру́парным ру́парнай ру́парным ру́парных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́парны ру́порный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́парны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рупара, забяспечаны рупарам. Рупарная антэна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́пар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Труба канічнай формы, якая служыць для ўзмацнення гуку.

Гаварыць у р.

2. Рэпрадуктар у выглядзе такой трубы.

З рупара даносілася музыка.

3. перан., чаго. Распаўсюджвальнік чыіх-н. ідэй, поглядаў (кніжн.).

Р. чужых ідэй.

|| прым. ру́парны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́порный ру́парны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)