рукаві́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рукаві́чка |
рукаві́чкі |
| Р. |
рукаві́чкі |
рукаві́чак |
| Д. |
рукаві́чцы |
рукаві́чкам |
| В. |
рукаві́чку |
рукаві́чкі |
| Т. |
рукаві́чкай
рукаві́чкаю |
рукаві́чкамі |
| М. |
рукаві́чцы |
рукаві́чках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рукаві́чкі, ‑чак; адз. рукавічка, ‑чкі, ДМ ‑чцы, ж.
Памянш. да рукавіцы; невялікія рукавіцы. [Марынка] узяла ў маці клубок чырвоных нітак і звязала брату рукавічкі. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рукаві́цы, -ві́ц, адз. рукаві́ца, -ы, ж.
Род пальчатак з аддзяленнем толькі для вялікага пальца.
Кажуховыя р.
Брызентавыя р. (рабочыя).
◊
Трымаць у вожыкавых рукавіцах каго (разм.) — абыходзіцца з кім-н. строга, сурова.
|| памянш. рукаві́чкі, -чак, адз. рукаві́чка, -і, ДМ -чцы, ж.
|| прым. рукаві́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)