рудава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рудава́та - -

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рудава́таэ́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудава́таэ́ры рудава́таэ́рая рудава́таэ́рае рудава́таэ́рыя
Р. рудава́таэ́рага рудава́таэ́рай
рудава́таэ́рае
рудава́таэ́рага рудава́таэ́рых
Д. рудава́таэ́раму рудава́таэ́рай рудава́таэ́раму рудава́таэ́рым
В. рудава́таэ́ры (неадуш.)
рудава́таэ́рага (адуш.)
рудава́таэ́рую рудава́таэ́рае рудава́таэ́рыя (неадуш.)
рудава́таэ́рых (адуш.)
Т. рудава́таэ́рым рудава́таэ́рай
рудава́таэ́раю
рудава́таэ́рым рудава́таэ́рымі
М. рудава́таэ́рым рудава́таэ́рай рудава́таэ́рым рудава́таэ́рых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сло́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Лясная птушка атрада сеўцападобных з рудавата-бурым апярэннем; лясны кулік; вальдшнэп.

|| прым. сло́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сло́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Лясная птушка з рудавата-бурым апярэннем; лясны кулік, вальдшнэп. З таго часу, як на балацявіне вынішчылі драбналессе, ён [Антонавіч] адкрыў тут пералётную трасу слонак. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)