рудавало́сы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рудавало́сы |
рудавало́сая |
рудавало́сае |
рудавало́сыя |
| Р. |
рудавало́сага |
рудавало́сай
рудавало́сае |
рудавало́сага |
рудавало́сых |
| Д. |
рудавало́саму |
рудавало́сай |
рудавало́саму |
рудавало́сым |
| В. |
рудавало́сы (неадуш.)
рудавало́сага (адуш.) |
рудавало́сую |
рудавало́сае |
рудавало́сыя (неадуш.)
рудавало́сых (адуш.) |
| Т. |
рудавало́сым |
рудавало́сай
рудавало́саю |
рудавало́сым |
рудавало́сымі |
| М. |
рудавало́сым |
рудавало́сай |
рудавало́сым |
рудавало́сых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рудавало́сы, ‑ая, ‑ае.
З рудымі валасамі. Змітрок крадком пазіраў на Ігналю, і новае, нязнанае дагэтуль пачуццё ўзнікала ў яго да гэтага рудавалосага, шчуплага і надзвычай жывога хлопца. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыжеволо́сый рыжавало́сы, рудавало́сы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рыжеку́дрый рыжавало́сы, рудавало́сы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысе́сці, ‑сяду, ‑сядзеш, ‑сядзе; зак.
1. Сагнуўшы калені, апусціцца. Воддаль прайшоў паўз бераг рудавалосы высокі хлопец, і дзяўчаты прыселі ў вадзе. Ваданосаў. Ткнуўшы ў зубы папяроску, ён, шукаючы кагосьці, паглядзеў вакол, прысеў на кукішкі і пацягнуўся ў агонь. Ракітны. Параход так раўнуў, што Сашка ад неспадзеўкі аж прысеў. Даніленка.
2. Тое, што і сесці (у 1 знач.); сесці на нядоўгі час. Стафанковіч.. раптам прыціх, прысеў на лаўку, пасля ўстаў, пасля зноў сеў і зноў устаў. Чорны. Можа першы раз за дзень і прысела Ульяна: яна і абедала звычайна, стоячы ля прыпечка. Гаўрылкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)