рубі́дый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рубі́дый
Р. рубі́дыю
Д. рубі́дыю
В. рубі́дый
Т. рубі́дыем
М. рубі́дыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рубі́дый, -дыю м., хим. руби́дий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рубі́дый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі метал срабрыста-белага колеру, падобны па сваіх уласцівасцях на калій і натрый.

[Ад лац. rubidus — чырванаваты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руби́дий хим. рубі́дый, -дыю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)