ру́бчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ру́бчык |
ру́бчыкі |
| Р. |
ру́бчыка |
ру́бчыкаў |
| Д. |
ру́бчыку |
ру́бчыкам |
| В. |
ру́бчык |
ру́бчыкі |
| Т. |
ру́бчыкам |
ру́бчыкамі |
| М. |
ру́бчыку |
ру́бчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гафрэ́, нескл., н.
1. Дробныя выпуклыя рубчыкі на паверхні тканіны, якія робяцца спецыяльнымі гафрыравальнымі машынамі. Гафрэ на сукенцы.
2. у знач. нязм. прым. З такімі рубчыкамі. Спадніца гафрэ. Каўнер гафрэ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)