ру́блены, -ая, -ае.

Зроблены з бярвення, драўляны.

Рубленая хата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́блены ру́бленая ру́бленае ру́бленыя
Р. ру́бленага ру́бленай
ру́бленае
ру́бленага ру́бленых
Д. ру́бленаму ру́бленай ру́бленаму ру́бленым
В. ру́блены (неадуш.)
ру́бленага (адуш.)
ру́бленую ру́бленае ру́бленыя (неадуш.)
ру́бленых (адуш.)
Т. ру́бленым ру́бленай
ру́бленаю
ру́бленым ру́бленымі
М. ру́бленым ру́бленай ру́бленым ру́бленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́блены ру́бленая ру́бленае ру́бленыя
Р. ру́бленага ру́бленай
ру́бленае
ру́бленага ру́бленых
Д. ру́бленаму ру́бленай ру́бленаму ру́бленым
В. ру́блены (неадуш.)
ру́бленага (адуш.)
ру́бленую ру́бленае ру́бленыя (неадуш.)
ру́бленых (адуш.)
Т. ру́бленым ру́бленай
ру́бленаю
ру́бленым ру́бленымі
М. ру́бленым ру́бленай ру́бленым ру́бленых

Кароткая форма: ру́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́блены плотн.

1. прич. ру́бленный;

2. прил. ру́бленый; см. рубі́ць II;

3. кул. ру́бленый;

р. шні́цаль — ру́бленый шни́цель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́блены 1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад рубіць ​1.

ру́блены 2, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад рубіць ​2.

2. у знач. прым. Зроблены з бярвення; драўляны. Рубленая хата. □ Прывезлі да каменданта гарнізона. Нічога не пыталіся, а заперлі ў маленькім рубленым свінушніку. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парубі́ць, -рублю́, -ру́біш, -ру́біць; -ру́блены; зак., што.

Абрубіць, падшыць усё, многае.

П. ручнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарубі́ць, -рублю́, -ру́біш, -ру́біць; -ру́блены; зак., чаго (спец.).

Вырубіць, здабыць у шахце (пра каменны вугаль).

Н. вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рубі́ць¹, рублю́, ру́біш, ру́біць; ру́блены; незак., што.

Падшываць край чаго-н., рабіць рубец¹ (у 3 знач.).

Р. хустку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́бленый прил.

1. се́чаны;

2. ру́блены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бреве́нчатый з бярве́ння, (сделанный в сруб) ру́блены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)