руби́льник техн. рубі́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рубі́льнік м. руби́льник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іскры́ць несов., в разн. знач. искри́ть;

галаве́шка і. — головня́ искри́т;

рубі́льнік і. — руби́льник искри́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рубі́льнік ’ручны выключальнік якіх-небудзь электрычных установак’ (ТСБМ). З рус. руби́льник ’тс’, якое з’яўляецца калькай з англ. chopper‑switch, дзе chop ’сячы, высякаць’ (рус. руби́ть) і switch ’выключаць (электрычнасць)’ (Шанскі-Баброва, 276).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)