рту́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рту́тны |
рту́тная |
рту́тнае |
рту́тныя |
| Р. |
рту́тнага |
рту́тнай рту́тнае |
рту́тнага |
рту́тных |
| Д. |
рту́тнаму |
рту́тнай |
рту́тнаму |
рту́тным |
| В. |
рту́тны (неадуш.) рту́тнага (адуш.) |
рту́тную |
рту́тнае |
рту́тныя (неадуш.) рту́тных (адуш.) |
| Т. |
рту́тным |
рту́тнай рту́тнаю |
рту́тным |
рту́тнымі |
| М. |
рту́тным |
рту́тнай |
рту́тным |
рту́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рту́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ртуці. Ртутны слупок. // Які змяшчае ў сабе ртуць. Ртутная руда. // Які дзейнічае пры дапамозе ртуці. Ртутны барометр. Ртутны тэрмометр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ртуць, -і, ж.
Хімічны элемент, вадкі метал серабрыста-белага колеру.
Жывы як р. (вельмі рухавы).
|| прым. рту́тны, -ая, -ае.
Ртутная руда.
Р. тэрмометр.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
во́кісна-рту́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́кісна-рту́тны |
во́кісна-рту́тная |
во́кісна-рту́тнае |
во́кісна-рту́тныя |
| Р. |
во́кісна-рту́тнага |
во́кісна-рту́тнай во́кісна-рту́тнае |
во́кісна-рту́тнага |
во́кісна-рту́тных |
| Д. |
во́кісна-рту́тнаму |
во́кісна-рту́тнай |
во́кісна-рту́тнаму |
во́кісна-рту́тным |
| В. |
во́кісна-рту́тны (неадуш.) во́кісна-рту́тнага (адуш.) |
во́кісна-рту́тную |
во́кісна-рту́тнае |
во́кісна-рту́тныя (неадуш.) во́кісна-рту́тных (адуш.) |
| Т. |
во́кісна-рту́тным |
во́кісна-рту́тнай во́кісна-рту́тнаю |
во́кісна-рту́тным |
во́кісна-рту́тнымі |
| М. |
во́кісна-рту́тным |
во́кісна-рту́тнай |
во́кісна-рту́тным |
во́кісна-рту́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпрамні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).
Прыстасаванне для ператварэння пераменнага электрычнага току ў пастаянны.
Ртутны в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выпрамі́цель м., эл. выпрями́тель;
рту́тны в. — рту́тный выпрями́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпрями́тель эл. выпрамні́к, -ка́ м.;
рту́тный выпрями́тель рту́тны выпрамні́к;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
баро́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Прыбор для вымярэння атмасфернага ціску.
Ртутны б.
2. перан., чаго. Паказчык якіх-н. змен, стану чаго-н.
Б. грамадскай думкі.
Літаратурны б.
|| прым. бараметры́чны, -ая, -ае.
Бараметрычныя паказчыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)