ро́шчынны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ро́шчынны ро́шчынная ро́шчыннае ро́шчынныя
Р. ро́шчыннага ро́шчыннай
ро́шчыннае		 ро́шчыннага ро́шчынных
Д. ро́шчыннаму ро́шчыннай ро́шчыннаму ро́шчынным
В. ро́шчынны ро́шчынную ро́шчыннае ро́шчынныя
ро́шчынных
Т. ро́шчынным ро́шчыннай
ро́шчыннаю		 ро́шчынным ро́шчыннымі
М. ро́шчынным ро́шчыннай ро́шчынным ро́шчынных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ро́шчына, -ы, ж.

1. Негустое цеста на дражджах або з закваскай, якое пасля замешваюць.

2. Цэментны, будаўнічы раствор.

|| прым. ро́шчынны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)