Ро́сь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Ро́сь
Р. Ро́сі
Д. Ро́сі
В. Ро́сь
Т. Ро́ссю
М. Ро́сі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ро́сь

‘імжа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ро́сь
Р. ро́сі
Д. ро́сі
В. ро́сь
Т. ро́ссю
М. ро́сі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Россь г.п. Рось, род. Ро́сі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паля́не, ‑ян.

Усходнеславянскае племянное аб’яднанне, якое ў 6–9 ст. займала тэрыторыю лесастэпавага Прыдняпроўя паміж вусцямі Дзясны і Росі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)