ро́счерк ро́счырк, -ку м.;

◊

одни́м ро́счерком пера́ адны́м ро́счыркам пяра́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́счырк, -ку м. ро́счерк;

◊ адны́м ~кам пяра́ — одни́м ро́счерком пера́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ро́счырк ’завітушка на пісьме, звычайна ў канцы слова або чыйго-небудзь подпісу’, ’след бліскавіцы, рэактыўнага самалёта’ (ТСБМ). З рус. росчерк, якое з раз‑/рос‑ і черкну́ть/черкать < черта́ (Гараеў, 413; Фасмер, 4, 344).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)