ро́ссыпны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ро́ссыпны |
ро́ссыпная |
ро́ссыпнае |
ро́ссыпныя |
| Р. |
ро́ссыпнага |
ро́ссыпнай
ро́ссыпнае |
ро́ссыпнага |
ро́ссыпных |
| Д. |
ро́ссыпнаму |
ро́ссыпнай |
ро́ссыпнаму |
ро́ссыпным |
| В. |
ро́ссыпны (неадуш.)
ро́ссыпнага (адуш.) |
ро́ссыпную |
ро́ссыпнае |
ро́ссыпныя (неадуш.)
ро́ссыпных (адуш.) |
| Т. |
ро́ссыпным |
ро́ссыпнай
ро́ссыпнаю |
ро́ссыпным |
ро́ссыпнымі |
| М. |
ро́ссыпным |
ро́ссыпнай |
ро́ссыпным |
ро́ссыпных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ро́ссыпный геол. ро́ссыпны;
ро́ссыпные месторожде́ния ро́ссыпныя радо́вішчы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ро́ссып, -у, м.
1. Пра тое, што рассыпана ў вялікай колькасці (разм.).
Лес сплаўляюць россыпам (у рассыпаным, разрозненым стане).
2. звычайна мн. -ы, -аў. Радовішча карысных выкапняў, адкладанні, у складзе якіх маюцца крупінкі, крышталі карысных мінералаў.
Алмазныя россыпы.
Плацінавыя россыпы (таксама перан.: пра вялікую колькасць, мноства чаго-н. каштоўнага, добрага).
|| прым. ро́ссыпны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
Россыпныя радовішчы ізумрудаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)