ро́спіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ро́спіс |
ро́спісы |
| Р. |
ро́спісу |
ро́спісаў |
| Д. |
ро́спісу |
ро́спісам |
| В. |
ро́спіс |
ро́спісы |
| Т. |
ро́спісам |
ро́спісамі |
| М. |
ро́спісе |
ро́спісах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ро́спіс, -у, м.
1. гл. распісаць.
2. мн. -ы, -аў. Мастацкае ўпрыгожанне каляровымі фарбамі сцен, столі, прадметаў побыту і пад.
Фрэскавыя роспісы.
3. мн. -ы, -аў. Тое, што і подпіс.
Уласнаручны р.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ро́спіс, -су м.
1. (письменный перечень) ро́спись ж.;
р. дзяржа́ўных дахо́даў і расхо́даў — ро́спись госуда́рственных дохо́дов и расхо́дов;
2. жив. ро́спись ж.;
р. сцен — ро́спись стен;
3. по́дпись ж.;
разма́шысты р. — разма́шистая по́дпись
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ро́спіс, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. распісваць — распісаць (у 4 знач.).
2. Мастацкае ўпрыгожанне каляровымі фарбамі сцен, столі і пад.; насценны жывапіс. Фрэскавыя роспісы. □ Унутры .. [царквы], пад пазнейшымі слаямі фарбы, вучонымі выяўлены ўзоры першапачатковага мастацкага роспісу сцен. Хадкевіч. // Такое ж упрыгожанне сценак якіх‑н. начынняў, пасудзін і пад. Шырока за межамі Палесся вядомая і прадукцыя огаўскіх (в. Огава Іванаўскага р-на) майстроў, якія рабілі скрыні з характэрным менавіта для Палесся народным роспісам. «Помнікі».
3. Тое, што і подпіс. Пад паведамленнем стаяў уласнаручны подпіс дырэктара, стацкага саветніка Акаронкі, і выкрутасты роспіс дзелавода Давідзіка. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ро́спіс ’мастацкае ўпрыгожанне каляровымі фарбамі сцен, столі і да таго пад., насценны жывапіс’, ’подпіс’ (ТСБМ). Да распісваць < піса́ць (гл.), якое з рус. писа́ть ’маляваць ікону, карціну’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
распіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак.
1. што. Перапісаць асобна часткі чаго-н.
Р. тэкст на карткі.
2. каго-што. Размеркаваць каго-, што-н. паміж кім-, чым-н., зрабіўшы адпаведны запіс.
Р. дні прыёму.
3. каго (што). Зарэгістраваць чый-н. шлюб.
У загсе маладых распісалі.
4. што. Размаляваць фарбамі, узорамі, пакрыць роспісам (у 2 знач.).
Р. столь.
5. перан., каго-што. Расказаць, апісаць каго-, што-н. занадта падрабязна, у дэталях (разм.).
Мне яго распісалі як добрага працаўніка.
|| незак. распі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. распі́сванне, -я, н., распі́ска, -і, ДМ распі́сцы, ж. (да 1 і 3 знач.) і ро́спіс, -у, м. (да 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сце́напіс, -у, м.
Роспіс сцен, сценны жывапіс.
|| прым. сценапі́сны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сце́напіс, ‑у, м.
Сценны жывапіс, роспіс сцен. Сценапіс пячор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фрэ́ска, -і, ДМ фрэ́сцы, мн. -і, -сак, ж.
1. Карціна, напісаная вадзянымі фарбамі на свежаатынкаванай сцяне.
Фрэскі манастыра.
2. Від жывапісу: насценны роспіс.
|| прым. фрэ́скавы, -ая, -ае.
Ф. жывапіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ро́спись ж.
1. (действие) распі́сванне, -ння ср.; размалёўванне, -ння ср., размалёўка, -кі ж.; см. расписа́ть 1, 2;
2. (письменный перечень) ро́спіс, -су м.;
ро́спись госуда́рственных дохо́дов и расхо́дов ро́спіс дзяржа́ўных дахо́даў і расхо́даў (выда́ткаў);
3. (стенная живопись) иск. ро́спіс, -су м., размалёўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)