ро́згавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ро́згавы ро́згавая ро́згавае ро́згавыя
Р. ро́згавага ро́згавай
ро́згавае		 ро́згавага ро́згавых
Д. ро́згаваму ро́згавай ро́згаваму ро́згавым
В. ро́згавы (неадуш.)
ро́згавага (адуш.)		 ро́згавую ро́згавае ро́згавыя (неадуш.)
ро́згавых (адуш.)
Т. ро́згавым ро́згавай
ро́згаваю		 ро́згавым ро́згавымі
М. ро́згавым ро́згавай ро́згавым ро́згавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ро́зга, -і, мн. -і, -заг і -згаў, ж.

1. Тонкая гнуткая галінка, дубец як прылада для пакарання.

2. мн. Удары, пакаранне такімі дубцамі.

Усыпаць розаг.

|| прым. ро́згавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)