родство́ ср.

1. (по происхождению) ро́днасць, -ці ж., свая́цкасць, -ці ж., свая́цтва, -ва ср.;

2. (по содержанию) блі́зкасць, -ці ж., падабе́нства, -ва ср.;

◊

не по́мнящий родства́ без ро́ду і пле́мені.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ро́дства, ро́дство ’радня, сваякі’ (брасл., Сл. ПЗБ; ЛА, 3; ТС), рус. родство́ ’роднасць’, ’блізкасць, падабенства’, дыял. (вяц., сіб.) ро́дство ’тс’, в.-луж. ródstwo ’сваяцтва, роднасць па крыві’; славен. soródstvo ’радня’, rôjstvo ’нараджэнне’, ’роды’, ’паходжанне’, серб. ро̏ђаштво і харв. rođaštvo ’роднасць, роднаснасць’, сро̀дство ’радня’, ’падабенства’, макед. родство ’роднасць, блізкасць’, балг. ро́дство ’тс’. Да прасл. *ordьstvo, у якім адцягнены суф. ‑ьstv‑o называе дзеянне, блізкае да паняцця стану (Вступ, 150).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свая́цтва ср.

1. родство́;

далёкае с. — да́льнее родство́;

2. (по браку) свойство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэ́ўнасць ж., разг. ро́дственность, родство́ по кро́ви

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свая́цкасць ж. (по происхождению) ро́дственность, родство́ ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́днасць ж.

1. родство́ ср.;

2. см. ро́днаснасць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сваяўство́ ср., разг.

1. родство́;

2. свойство́;

3. родня́ ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блі́зкасць ж., в разн. знач. бли́зость; (по содержанию — ещё) ро́дственность, родство́ ср.;

б. го́рада — бли́зость го́рода;

б. свя́та — бли́зость пра́здника;

б. памі́ж людзьмі́ — бли́зость ме́жду людьми́;

б. тэм — бли́зость (ро́дственность, родство́) тем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падабе́нства ср.

1. схо́дство, схо́жесть ж.;

2. (общность происхождения) родство́, ро́дственность ж.;

п. моў — родство́ (ро́дственность) языко́в;

3. (нечто, похожее на что-л.) подо́бие;

п. ўсме́шкі — подо́бие улы́бки;

4. мат. подо́бие;

п. трохвуго́льнікаў — подо́бие треуго́льников;

◊ па во́бразу і ~ву — по о́бразу и подо́бию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бли́зкий

1. в разн. знач. блі́зкі;

бли́зкий к о́бмороку блі́зкі да непрыто́мнасці;

бли́зкое родство́ блі́зкае свая́цтва, блі́зкая ро́днасць;

бо́лее бли́зкий больш блі́зкі, бліжэ́йшы;

са́мый бли́зкий друг са́мы блі́зкі ся́бар;

пе́рвые снежи́нки — ве́стники бли́зкой зимы́ пе́ршыя сняжы́нкі — вестуны́ блі́зкай зімы́;

журнали́ст, бли́зкий к прави́тельственным круга́м журналі́ст, блі́зкі да ўра́давых ко́лаў;

2. бли́зкие мн., сущ. блі́зкія, -кіх;

в кругу́ свои́х бли́зких сяро́д сваі́х блі́зкіх;

3. (в знач. сказуемого переводится наречием) блі́зка;

бли́зок день блі́зка дзень;

◊

быть в бли́зких отноше́ниях с кем быць у блі́зкіх адно́сінах з кім;

не бли́зкий свет не блі́зкі свет;

бли́зок ло́коть, да не уку́сишь блі́зка ло́каць, ды не ўку́сіш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)