даро́давы, -ая, -ае.

Перыяд, які працягваецца да пачатку родаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́ды

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ро́ды
Р. ро́даў
Д. ро́дам
В. ро́ды
Т. ро́дамі
М. ро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ро́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ро́д ро́ды
Р. ро́ду ро́даў
Д. ро́ду ро́дам
В. ро́д ро́ды
Т. ро́дам ро́дамі
М. ро́дзе ро́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агульнавайско́вы, -ая, -ае.

Агульны для ўсіх родаў войск, які ахоплівае ўсе роды войск.

Агульнавайсковая падрыхтоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мало́дзіва, -а, н.

Вадкасць, якая выдзяляецца груднымі залозамі ў жанчын і самак млекакормячых перад родамі і некалькі дзён пасля родаў.

|| прым. мало́дзіўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́сараў, -ава.

У выразе: кесарава сячэнне (спец.) — аперацыя рассячэння брушной сценкі і маткі ў цяжарнай жанчыны для нараджэння дзіцяці (робіцца пры немагчымасці нармальных родаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

родадапамо́га, -і, ДМ -мо́зе, ж. (спец.).

Медыцынская дапамога жанчынам у час цяжарнасці, родаў і ў пасляродавы перыяд.

|| прым. родадапамо́жны, -ая, -ае.

Родадапаможная ўстанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бабава́ць

‘быць бабай; прымаць дзяцей падчас родаў’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бабу́ю бабу́ем
2-я ас. бабу́еш бабу́еце
3-я ас. бабу́е бабу́юць
Прошлы час
м. бабава́ў бабава́лі
ж. бабава́ла
н. бабава́ла
Загадны лад
2-я ас. бабу́й бабу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бабу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасляро́давы, ‑ая, ‑ае.

Які бывае, адбываецца пасля родаў. Пасляродавае захворванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генеало́гія, ‑і, ж.

1. Гісторыя чыйго- або якога‑н. роду; радаслоўная. // Дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая вывучае гісторыю асобных дынастычных, феадальных або іншых родаў.

2. Сукупнасць звестак пра паходжанне жывёльных і раслінных родаў.

[Грэч. genealogia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)