рогово́й рагавы́;

рогово́й ка́мень мин. рагавы́ ка́мень;

рогова́я оболо́чка анат. рагава́я абало́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рагавы́ I (состоящий из рогового вещества, сделанный из рога) рогово́й;

акуля́ры ў рагаво́й апра́ве — очки́ в рогово́й опра́ве;

а́я абало́нкаанат. рогова́я оболо́чка;

а́я падма́нкамин. рогова́я обма́нка

рагавы́ II (находящийся на углу) углово́й;

р. дом — углово́й дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыда́так м.

1. род. прыда́тка анат. прида́ток;

рагавы́ п.рогово́й прида́ток;

2. род. прыда́тку (что-л. несамостоятельное) прида́ток;

3. род. прыда́тку прида́ча ж.;

памяня́ць без ~тку — обменя́ть без прида́чи;

4. род. прыда́тка грам. приложе́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)