Ро́берт

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ро́берт Ро́берты
Р. Ро́берта Ро́бертаў
Д. Ро́берту Ро́бертам
В. Ро́берта Ро́бертаў
Т. Ро́бертам Ро́бертамі
М. Ро́берце Ро́бертах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стро́пальшчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае строп ​1 (у 2 знач.). Затаіў Жорка крыўду на свайго стропальшчыка Роберта. Ну, напарніка свайго, які стаіць унізе і чапляе на кран грузы. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)