назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ржэ́ўніку | |
| ржэ́ўніку | |
| ржэ́ўнікам | |
| ржэ́ўніку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ржэ́ўніку | |
| ржэ́ўніку | |
| ржэ́ўнікам | |
| ржэ́ўніку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іржэ́ўнік і (пасля галосных)
Тое, што і іржышча.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іржэ́ўнік і
Тое, што і (і)ржышча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зя́бліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
Араць пад зябліва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шабуршэ́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калю́чы, -ая, -ае.
1. Які мае калючкі, з калючкамі.
2. Які колецца, робіць уколы.
3.
4.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)