реши́ть сов.

1. (задачу, уравнение) рашы́ць;

2. (принять решение) вы́рашыць;

я реши́л оста́ться я вы́рашыў заста́цца;

3. уст. (закончить, довести до конца) ко́нчыць, ско́нчыць;

4. (убить) прост. ско́нчыць;

◊

реши́ть чью́-л. судьбу́ вы́рашыць чый-не́будзь лёс; забі́ць, загубі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парашы́ць сов., разг. реши́ть, пореши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рашыць сов.

1. реши́ть;

ён ~шыў заста́цца — он реши́л оста́ться;

2. разреши́ть; реши́ть;

в. пыта́нне — разреши́ть (реши́ть) вопро́с;

3. (спор, конфликт) разреши́ть; рассуди́ть;

◊ в. лёс — (чый) реши́ть судьбу́ (чью)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыраша́ць сов. (о многом) разреши́ть, реши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перараша́ць I несов. (решать по-другому) перереша́ть

перараша́ць II сов. перереша́ть, реши́ть;

п. усе́ зада́чы — перереша́ть (реши́ть) все зада́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарашы́ць сов. (решить по-другому) перереши́ть;

п. зада́чу — перереши́ть зада́чу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадвы́значыць сов.

1. (заранее решить) предреши́ть;

2. предреши́ть, предопредели́ть; предначерта́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастанаві́ць сов.

1. (принять решение) постанови́ть, реши́ть;

сход ~ві́ў — собра́ние постанови́ло (реши́ло);

2. юр. определи́ть; постанови́ть; реши́ть;

суд ~ві́ў — суд определи́л (постанови́л, реши́л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

единоли́чно нареч.

1. аднаасо́бна;

2. асабі́ста, індывідуа́льна;

единоли́чно реши́ть асабі́ста (індывідуа́льна) рашы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шля́хам предлог с род. путём;

вы́рашыць ш. галасава́ння — реши́ть путём голосова́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)