рво́тнае гл. ірвотнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рво́тнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
н. -
Н. рво́тнае рво́тныя
Р. рво́тнага рво́тных
Д. рво́тнаму рво́тным
В. рво́тнае рво́тныя (неадуш.)
Т. рво́тным рво́тнымі
М. рво́тным рво́тных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рво́тнае ср., сущ., фарм. рво́тное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ірво́тнае і (пасля галосных) рво́тнае, -ага, н.

Сродак, які выклікае рвоту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рво́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рво́тны рво́тная рво́тнае рво́тныя
Р. рво́тнага рво́тнай
рво́тнае		 рво́тнага рво́тных
Д. рво́тнаму рво́тнай рво́тнаму рво́тным
В. рво́тны (неадуш.)
рво́тнага (адуш.)		 рво́тную рво́тнае рво́тныя (неадуш.)
рво́тных (адуш.)
Т. рво́тным рво́тнай
рво́тнаю		 рво́тным рво́тнымі
М. рво́тным рво́тнай рво́тным рво́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рво́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рвоты. Рвотны акт. // Які выклікае рвоту. Рвотны сродак.

2. у знач. наз. рво́тнае, ‑ага, н. Лякарства, якое выклікае рвоту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рво́тное сущ., мед. ірво́тнае, -нага ср., (после гласных) рво́тнае, -нага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)