рватьI несов.

1. в разн. знач. ірва́ць, (после гласных) рваць;

2. (ткань, бумагу и т. п.) драць, дзе́рці;

рвать на ча́сти рваць на кускі́;

рвать на себе́ во́лосы рваць на сабе́ валасы́;

рвать и мета́ть вар’ява́цца;

рвать го́рло (гло́тку) драць го́рла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рватьII несов., безл. (тошнить) ірва́ць (после гласных) рваць, ванітава́ць;

его́ опять на́чало рвать ён зноў пача́ў ванітава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ірва́ць

I несов.

1. в разн. знач. рвать;

і. кве́ткірвать цветы́;

і. зу́бырвать зу́бы;

2. (изнашивать до дыр) рвать, трепа́ть;

3. (производить взрыв чего-л.) рвать, взрыва́ть;

і. лёдрвать (взрыва́ть) лёд;

4. (лён, коноплю) тереби́ть;

5. (прекращать отношения) рвать, порыва́ть;

6. (раздирая на части, умерщвлять) рвать; разрыва́ть; терза́ть;

7. (о нарыве) рвать, нарыва́ть;

па́лец ірве́ — па́лец рвёт (нарыва́ет);

8. (незаконно или недобросовестно получать, приобретать) рвать, урыва́ть;

9. (резким движением разделять на части) рвать, разрыва́ть;

і. вяро́ўкурвать (разрыва́ть) верёвку;

10. прост. (дружно, энергично выполнять работу и т.п.) рвать, налега́ть, нажима́ть;

11. (резко устремляться) рвать;

і. з ме́сцарвать с ме́ста

II несов., безл. (тошнить) рвать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рваць I несов.

1. в разн. знач. рвать;

р. кве́ткірвать цветы́;

р. зу́бырвать зу́бы;

2. (изнашивать до дыр) рвать, трепа́ть;

3. (производить взрыв чего-л.) рвать, взрыва́ть;

р. лёдрвать (взрыва́ть) лёд;

4. (лён, коноплю) тереби́ть;

5. (прекращать отношения) рвать; порыва́ть;

6. (раздирая на части, умерщвлять) рвать; разрыва́ть; терза́ть;

7. (о нарыве) рвать, нарыва́ть;

рве па́лец — рвёт (нарыва́ет) па́лец;

8. (незаконно или недобросовестно получать, приобретать) рвать, урыва́ть;

9. (резким движением разделять на части) рвать, разрыва́ть;

р. вяро́ўкурвать (разрыва́ть) верёвку;

10. прост. (дружно, энергично выполнять работу и т.п.) рвать, налега́ть, нажима́ть;

11. (резко устремляться) рвать;

р. з ме́сцарвать с ме́ста;

р. на сабе́ валасы́рвать на себе́ во́лосы;

вантро́бы р. — надрыва́ться; из ко́жи (вон) лезть;

р. жы́лы — надрыва́ться;

р. на ча́сткі (на кускі́)рвать на ча́сти

рваць II несов., безл. (тошнить) рвать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шмата́ць несов. рвать на клочки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шкумата́ць несов., разг. рвать на клочки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыбушы́ць несов., разг. трепа́ть, рвать; терза́ть; потроши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растрыбу́шваць несов., разг.

1. потроши́ть, терза́ть;

2. трепа́ть, рвать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

латашы́ць несов., разг.

1. рвать, обрыва́ть (жадно, не разбирая, портя);

л. гаро́хрвать горо́х;

2. уничтожа́ть (пожирая, вытаптывая);

3. бить, колоти́ть, разбива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шарпа́ць несов., разг.

1. рвать, драть, трепа́ть, ша́рпать;

2. (наносить царапины небрежным обращением) цара́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)