рва́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. рва́нь
Р. рва́ні
Д. рва́ні
В. рва́нь
Т. рва́нню
М. рва́ні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рвань ж. рвань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рвань ж.

1. разг. (об одежде) лахманы́, -но́ў, ед. лахма́н, -на́ м., рызманы́, -но́ў, ед. рызма́н, -на́ м.;

2. прост. (о бедных, неимущих людях) гало́та, -ты ж.; абадра́нцы, -цаў мн., ед. абадра́нец, -нца м., абадра́нка, -кі ж.;

3. спец. рвань, род. рва́ні ж., зры́ўкі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ірва́нь ж., спец. рвань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абадра́нка ж., разг. оборва́нка; рвань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абадра́нец, -нца м., разг. оборва́нец, обо́рвыш; рвань ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зры́ўкі, -каў ед. нет обры́вки, лоскуты́, кло́чья; рвань ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ашу́рак, ашу́ркі ’старыя, нягодныя рэчы’ (Бяльк.), рус. смал. ошурки ’рвань, анучы’, ошурок ’засохлы кусок хлеба’. Ад шураць ’кідаць, шпурляць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тра́нне ’старое парванае адзенне, рвань, лахманы, транты’ (Юрч.; Юрч. Сін.). Магчыма, ад церці (гл.) або ад транты (гл.). Суфікс зборных назоўнікаў ‑нне, як у адзенне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лахманы́ (ед. лахма́н, -на́ м.) разг. лохмо́тья, обно́ски, тряпьё ср., отре́пье ср., рвань ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)