раўнава́нне гл. раўнаваць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раўнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. раўнава́нне
Р. раўнава́ння
Д. раўнава́нню
В. раўнава́нне
Т. раўнава́ннем
М. раўнава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раўнава́нне ср.

1. выра́внивание;

2. тех. рихто́вка ж.; см. раўнава́ць I 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раўнава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раўнаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўнава́ць¹, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак.

1. што. Рабіць роўным, прамым; выраўноўваць.

Р. дарогу.

Р. сагнутыя цвікі.

2. каго-што. Параўноўваць, лічыць сябе роўным у якіх-н. адносінах з кім-н.

Па ведах іх нельга р.

|| наз. раўнава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сра́внивание​II зраўно́ўванне, -ння ср., раўнава́нне, -ння ср.; см. сра́внивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сра́внивание​III зраўно́ўванне, -ння ср., раўнава́нне, -ння ср.; см. сра́внивать​III.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́внивание​I раўнава́нне, -ння ср., ураўно́ўванне, -ння ср.; см. ура́внивать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ура́внивание​II раўнава́нне, -ння ср., зраўно́ўванне, -ння ср.; см. ура́внивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рихто́вка ж., техн. рыхто́ўка, -кі ж., рыхтава́нне, -ння ср., раўнава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)