раі́сты, -ая, -ае.

Які дае многа раёў, які часта раіцца.

Раістая сям’я пчол.

|| наз. раі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раі́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раі́сты раі́стая раі́стае раі́стыя
Р. раі́стага раі́стай
раі́стае		 раі́стага раі́стых
Д. раі́стаму раі́стай раі́стаму раі́стым
В. раі́сты (неадуш.)
раі́стага (адуш.)		 раі́стую раі́стае раі́стыя (неадуш.)
раі́стых (адуш.)
Т. раі́стым раі́стай
раі́стаю		 раі́стым раі́стымі
М. раі́стым раі́стай раі́стым раі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раі́сты пчел. рои́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які дае многа раёў; які часта раі́цца. Раісты вулей. Раістыя пчолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рои́стый спец. раі́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)