паліклі́ніка, -і, ДМ -ніцы, мн. -і, -нік, ж.

Медыцынская ўстанова з урачамі розных спецыяльнасцей, прызначаная для аказання насельніцтву ўсіх відаў нестацыянарнай медыцынскай дапамогі.

Раённая п.

Дзіцячая п.

|| прым. палікліні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раё́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раё́нны раё́нная раё́ннае раё́нныя
Р. раё́ннага раё́ннай
раё́ннае
раё́ннага раё́нных
Д. раё́ннаму раё́ннай раё́ннаму раё́нным
В. раё́нны (неадуш.)
раё́ннага (адуш.)
раё́нную раё́ннае раё́нныя (неадуш.)
раё́нных (адуш.)
Т. раё́нным раё́ннай
раё́ннаю
раё́нным раё́ннымі
М. раё́нным раё́ннай раё́нным раё́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бальні́ца, ‑ы, ж.

Установа для стацыянарнага лячэння хворых. Раённая, абласная бальніца. Палажыць у бальніцу хворага. Ляжаць у бальніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДРЭС нескл., ж. (Дзяржа́ўная раённая электры́чная ста́нцыя) ГРЭС (Госуда́рственная райо́нная электри́ческая ста́нция)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паліклі́ніка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Лячэбная прафілактычная ўстанова, якая абслугоўвае насельніцтва ўсімі відамі нестацыянарнай медыцынскай дапамогі. Раённая паліклініка. Дзіцячая паліклініка.

[Ням. Poliklinik, ад грэч. pólis — горад і klinikē — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГРЭС (Госуда́рственная райо́нная электри́ческая ста́нция) ДРЭС нескл., ж. (Дзяржа́ўная раённая электры́чная ста́нцыя).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раённы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раёна (у 3 знач.), належыць яму. Раённы цэнтр. Раённая газета. □ Хвалюецца і нават злуецца начальнік раённай міліцыі Сушко. Колас. Днямі меўся адбыцца раённы агляд мастацкай самадзейнасці. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канто́ра, ‑ы, ж.

Агульная назва ўстаноў або аддзелаў прадпрыемства з адміністрацыйна-гаспадарчымі функцыямі, а таксама памяшканне такіх устаноў і аддзелаў. Раённая кантора сувязі. Кантора лясніцтва. □ Нарміроўшчык Змітрок Хітрык прынёс у кантору на подпіс пачак нарадаў. Прокша.

[Ням. Kontor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Раённая газета. — Ты, Пятро Мінавіч, нібы газет не чытаеш, — перапыніў яго на гэты раз Савіцкі. — Толькі ж учора ў раёнцы быў змешчаны зварот калгаснікаў «Змагара». Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мілі́цыя, ‑і, ж.

1. Адміністрацыйны орган у СССР для аховы грамадскага парадку і бяспекі. Гарадская міліцыя. Раённая міліцыя. // зб. Работнікі міліцыі; міліцыянеры. У тую ж ноч прыбыў на хутар атрад міліцыі, схованы непадалёку ў засадзе. Колас.

2. Назва народнага апалчэння ў некаторых краінах.

[Ад лац. militia — войска.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)