раялі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раялі́стка раялі́сткі
Р. раялі́сткі раялі́стак
Д. раялі́стцы раялі́сткам
В. раялі́стку раялі́стак
Т. раялі́сткай
раялі́сткаю		 раялі́сткамі
М. раялі́стцы раялі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раялі́стка ж. рояли́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раялі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Кніжн. Жан. да раяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раялі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Прыхільнік каралеўскай улады, манархіст.

|| ж. раялі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. раялі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рояли́стка раялі́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)