рая́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рая́льны |
рая́льная |
рая́льнае |
рая́льныя |
| Р. |
рая́льнага |
рая́льнай рая́льнае |
рая́льнага |
рая́льных |
| Д. |
рая́льнаму |
рая́льнай |
рая́льнаму |
рая́льным |
| В. |
рая́льны (неадуш.) рая́льнага (адуш.) |
рая́льную |
рая́льнае |
рая́льныя (неадуш.) рая́льных (адуш.) |
| Т. |
рая́льным |
рая́льнай рая́льнаю |
рая́льным |
рая́льнымі |
| М. |
рая́льным |
рая́льнай |
рая́льным |
рая́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рая́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да раяля, прызначаны для яго. Раяльныя струны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рая́ль, -я, мн. -і, -яў, м.
Музычны клавішны інструмент з металічнымі струнамі, нацягнутымі па гарызанталі.
Іграць на раялі.
Вучыцца па класе раяля.
|| прым. рая́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)