Рашэ́тнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рашэ́тнікі
Р. Рашэ́тнікаў
Д. Рашэ́тнікам
В. Рашэ́тнікі
Т. Рашэ́тнікамі
М. Рашэ́тніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рашэ́тнік

‘грыб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рашэ́тнік рашэ́тнікі
Р. рашэ́тніка рашэ́тнікаў
Д. рашэ́тніку рашэ́тнікам
В. рашэ́тнік рашэ́тнікі
Т. рашэ́тнікам рашэ́тнікамі
М. рашэ́тніку рашэ́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Ліма́к ’кара вяза’ (Маш., Пятк. 1). Да лем (гл.). Параўн. таксама ільмак ’кара вяза, з якой можна плесці лапці’ (Бяльк.). Аднак у лексеме ліман можна бачыць замену н > му тады яна выглядала б ліпак і з’яўлялася б роднаснай да ўкр. линити (у рашэтнікаў: знімаць слой кары з папярэдне распараных у печы ліпавых ствалоў, агаляючы слой лыка), што ў сваю чаргу можна было б суаднесці з ліняць, лінька, лініва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)